سفارش تبلیغ
صبا ویژن
منوی اصلی
وصیت شهدا
وصیت شهدا
لینک دوستان
آمار وبلاگ

بازدید امروز : 37
بازدید دیروز : 41
کل بازدید : 146644
تعداد کل یاد داشت ها : 76
آخرین بازدید : 103/1/10    ساعت : 1:57 ع
>
ساعت فلش مذهبی سوره قرآن پخش زنده حرم جنگ دفاع مقدس
جستجو
مطالب پیشین
آرشیو مطالب
لوگوی دوستان
امکانات دیگر
ابر برچسب ها
المشیر ، عاشقان ولایت ، بیت العباس المشیر ، ولایت المشیر ، هیئت عاشقان ولایت المشیر ، دکتر مختاری المشیری ، عاشقان المشیر ، عاشقان ولایت المشیر ، هیئت عاشقان ولایت ، امریکا ، تاسوعای المشیر ، پایگاه المشیر ، ایران ، دکتر مختاری ، دهیاری المشیر ، شهدای المشیر ، ولایت فقیه ، ولایت فقیه چیست ، ولی عصر ، عاشورا ، بیت العباس ، دکتر مختاری مازندرانی ، خدا ، رهبری ، امام حسین ، امام زمان ، اسرائیل ، اقا از نگاه غربی ها ، المشیر میلاد امام سجاد ، اختیارات ولایت فقیه ، اخرالزمان ، اخطار ، ادم و حوا ، اربعین المشیر ، از یاران امام زمان (عج) چه تعداد زن هستند؟یاران امام زمان ، استغفار ، امام علی ، امر به معروف و نهی از منکر ، امام رضا ، امام زاده قاسم المشیر ، امریکا و گزینه های روی میز..... ، امید بخش ترین ایه قران کریم ، امید بخش ترین ایه قران کریم کدام است ، انرژی هسته ای ، انرژی هسته ای و تعلیق ان ، تروریست ، تصاویر) ، تعلیق ، تنهایی با خدا ، ثواب عطر زدن ، جانباز ، جهان ، چرا قبر حضرت زهرا (س) تا به حال پنهان مانده است؟ ، چند حدیث درباره عطر زدن ، حامدزمانی ، حـرف های یـواشکی با خـدا ، حضرت ابالفضل ، حضرت زینب=وفات حضرت زینب ، حضرت علی ، حضرت مهدی ، خبر ، رهبری و ولایت ، روستای المشیر ، ژنو و مسایل ایران ، ساده ترین دلیل ولایت فقیه ، سجده نکردن شیطان ، سوریه ، سید علی ، شب عاشورا در المشیر ، شبهاتی در مورد ولایت فقیه ، شر ، شراب ، شق القمر و اعتراف ناسا ، شگفتی های اب ، شگفتی‌ های آب از دید قرآن کریم و علم ... ، شهدا ، دردل با خدا ، دریای عجیب قرانی ، دریای عجیبی که اسم ان در قران امده... ، دست نوشته ای از شهید احمدی روشن ، رازهای جالب و خواندنی در مورد مسجدالاقصی ، رحلت امام خمینی ، رهبر ، بیت العباس المشی ، بعد چهارم قران ، بهشت ، پدر بزرگوار رهبر انقلاب ، پسر شهید مصطفی احمدی روشن همرا با عکس ، پیامبران چه زمان شام می‌خوردند؟ ، تاسوعای ، علامه بهجت و اختیارات ولایت فقیه ، علت سجده کردن شیعیان بر مهر چیست؟ ، عکس ، غزه ، فواید نماز پنج گانه ، قائم شهر ، قبر حضرت زهرا ، قمر بنی هاشم ، گزینه های روی میز ، گزینه های روی میز اثر حامد زمانی ، گناه ، مازندران ، مرسی ، مرگ بر اسرائیل ، مرگ بر امریکا ، مسجد الاقصی ، مشروبات الکلی ، مضرات شراب ، معجزات الهی بعد از عاشورا ، معجزه ی شقّ القمر و اعتراف ناسا ، مهدی ، مواظب باشیم ، مورچه ، مکان ضربت خوردن امام علی (ع) در مسجد کوفه ( ، نائب امام زمان ، نماز ، نماز اول وقت ، نماز اول وقت در میدان نبرد ، نوجوان قرانی=رجب=ماه رجب ، نیمه شعبان ، هیئت ، هیئت عاشقان المشیر ، یا صاحب الزمان ، یامهدی ، یزید چگونه کشته شد ، کرامات شیخ حسنعلی نخودکی ، کشته شدن یزید ، کودکان سوریه ، شهدای هسته ای ، شهر خبر ، شهید رضا شاکری ، شهید مصطفی احمدی روشن ، شهیدان ، شوخی ، شیخ نخودکی ، شیطان ، شیطان در زمان وسوسه آدم و حوا به چه شکلی بوده است؟ ، شیوه تشکر کردن ، عاشقان ، عاشقان المش ، دکتر مختاری المشیر ، هییت عاشقان ولایت ، ولادت امام زمان ، ولایت چیست ،
حدیث موضوعی ذکر روزهای هفته دانشنامه عاشورا انقلاب اسلامی مهدویت امام زمان (عج)

امام رضا علیه السلام,ولادت امام رضا(ع),اخلاق و کردار امام رضا (ع)

اخلاق و کردار امام رضا علیه السلام


ابراهیم بن عباس مى گوید: من هرگز ندیدم حضرت رضا(ع) به کسى ظلم کند یا سخن کسى را قطع نماید یا حاجت کسى را در صورت قدرت رد کند یا در مجلسى پاهاى خود را دراز کند یا به نشانه بى احترامى نسبت به کسى، تکیه دهد یا بنده‏ هاى خود را ناسزا گوید یا آب دهان خود را بیرون بریزد یا صدایش را به قهقهه بلند کند؛ بلکه خنده آن حضرت تبسّم بود.


وقتى براى آن حضرت سفره مى ‏انداختند، تمام بندگان و خدمتگزاران خود، حتى دربانان و چوپانها را در سر همان سفره مى‏ نشاند. خواب آن حضرت بسیار کم و بیدارى اش زیاد بود و بسیارى از شب ها تا به صبح نمى خوابید.


روزه هاى مستحبى بسیار مى ‏گرفت و هرگز سه روز روزه را در یک ماه ترک نمى‏ کرد و مى‏ فرمود که آن روزه دهر است و آن روز پنجشنبه اول و پنجشنبه آخر و چهارشنبه اول از دهه دوم هر ماه است. صدقات سرى آن حضرت بسیار بود و اکثرا آنها را در شب‏هاى تار- بدون مهتاب- انجام مى داد. هر کس گمان کند که مانند آن حضرت را دیده است او را تصدیق نکنید.


ابن ابى عباد، وزیر مامون، شیوه زندگى امام(ع) را چنین یادآور شده است:
"حضرت على بن موسى(ع) در تابستان روى حصیر مى نشست و فرش او در زمستان نوعى پلاس بود، دور از چشم مردم جامه خشن مى ‏پوشید و هنگام رویارویى با مردم، لباس معمولى مى‏ پوشید تا خودنمایى به زهد، تلقى نشود."


عطر اخلاق امام(ع)، در نسیم شعر شاعران
ابونواس، از ادیبان و شعراى معروف عصر امام رضا(ع) است. وى که در ادبیات و شعر، شهره و نامدار زمان خود بوده است، با تمام توان ادبى که داشت، از ستودن امام(ع) اظهار ناتوانى کرد. ابن طولون مى نویسد،
برخى از اصحاب به ابونواس اعتراض داشته، چنین گفتند:
تو در باره شراب، کوه و دشت، موسیقى و ... شعر سروده‏اى، تو را چه شده است که درباره موضوعى مهم، یعنى شخصیت والاى امام على ‏بن موسى الرضا(ص) تاکنون چیزى نگفته و شعرى نسروده ‏اى؟ با آن که معاصر امام نیز هستى و او را به خوبى مى شناسى.


ابونواس در پاسخ چنین گفت:


والله ماترکت ذلک الا اعظاما له و لیس یقدر مثلى ان یقول مثله
سوگند به خدا که بزرگى او مانع این کار شده است. چگونه کسى چون من، درباره شخصیتى چون او مدح تواند کرد.
آنگاه ابیات زیر را سرود:
قیل لى انت اوحد الناس‏طرا فى فنون من الکلام النبیه
لک فى جوهر الکلام بدیع یثمر الدر فى یدى مجتبیه

فعلام ترکت مدح ابن‏موسى و الخصال التى تجمعن فیه
قلت لا اهتدى لمدح امام کان جبریل خاد ما لابیه


چکیده سخن او چنین است: از من نخواهید او را بستایم، مرا توان آن نیست تا از کسى که جبرئیل خدمتگزار آستان پدر اوست مدح گویم.قصیده‏اى به او منسوب است که در مرو چون چشمش به حضرت رضا(ع) افتاد، آن را سرود و گفت:


 مطهرون نقیات ثیابهم تجرى الصلاة علیهم اینما ذکروا
من لم یکن علویاحین تنسبه فماله فى قدیم الدهر مفتخر
فانتم الملا الاعلى و عندکم علم الکتاب و ما جاءت به‏السور


امامان معصوم، پاکیزگان و پاکدامنان هستند که هرگاه نامى از ایشان به میان آید، بر آنان درود و تحیت فرستاده خواهد شد.


کسى که انتسابش به سلاله پاک على(ع) نرسد، در روزگاران داراى مجد و افتخار نیست.به راستى که شما در جایگاه بلندى قرار دارید و علم کتاب و مضامین سوره‏هاى قرآن نزد شماست.
ابن صباع مالکى درباره حضرتش مى‏نویسد:
 حضرت از مناقبى والا و صفاتى پسندیده برخوردار است. نفس شریفش پاک، هاشمى‏نسب و از نژاد پاک نبوى(ص) است.
بعداز جریان ولایتعهدى، روزى عبدالله‏بن مطرف ‏بن هامان بر مامون وارد شد. حضرت رضا(ع) نیز در مجلس حضور داشت. خلیفه رو به عبدالله کرد و گفت: در باره ابوالحسن على‏بن موسى الرضا(ع) چه مى‏گویى؟

 

عبدالله گفت:
«چه بگویم در باره کسى که طینت او با آب رسالت سرشته شده و ریشه در گواراى وحى دوانیده است. آیا از چنین ذاتى جز مشک هدایت و عنبر تقوا مى‏تواند ظاهر شود؟»


اخلاق امام(ع) در بیان روایات


او بسیار به مستمندان رسیدگى مى ‏کرد. به دادن صدقه به ویژه در شبهاى تار و به صورت پنهانى بسیار مبادرت مى ‏کرد. با خدمتگزارانش کنار یک سفره مى‏ نشست و غذا مى‏ خورد.
هیچ فرقى میان غلامان و اشراف و اقوام و بیگانگان نمى‏ گذاشت، مگر براساس تقوا. همواره متبسم و خوش‏رو بود. بهترین بخش غذاى خود را قبل از تناول، براى گرسنگان جدا مى ‏ساخت. با فقرا مى ‏نشست. در تشییع جنازه شرکت مى‏ جست. خدمتکارى را که مشغول خوردن غذا بود، به خدمت فرا نمى‏ خواند. با صداى بلند و با قهقهه هرگز نمى‏ خندید.


رفع نیاز مؤمنان و گره‏ گشایى از ایشان را بر دیگر کارها مقدّم مى‏ داشت. روى حصیر مى‏ نشست. قرآن زیاد تلاوت مى‏ کرد. با گفتارش دل کسى را نرنجانید. سخن هیچ کس را ناتمام نمى‏ گذاشت و نمى‏ شکست. هیچ نیازمندى را تا حد امکان رد نکرد. پاى خود را هنگام نشستن در حضور دیگران دراز نمى‏ کرد. در حضور دیگران همواره از دیوار فاصله داشت و هیچ گاه تکیه نزد.


همواره یاد خدا بر زبان جارى داشت. از اسراف و تبذیر سخت پرهیز داشت. به مسافرى که پول خود را تمام و یا گم‏کرده بود، بدون چشم داشت، هزینه سفر مى‏ داد. در دادن افطارى به روزه‏ داران کوشا بود. به عیادت بیماران مى ‏رفت.

در معابر عمومى، آب دهان خود را نمى ‏انداخت. از میهمان شخصا پذیرایى مى ‏کرد. هنگامى که بر جمعى کنار سفره وارد مى ‏شد، اجازه نمى ‏داد تا براى احترام وى از جاى برخیزند. به سخن دیگران که وى را مورد خطاب قرار داده، از او پرسشى داشتند، با دقت کامل گوش مى‏ داد.


خویش را به بوى خوش معطر مى‏ کرد، به خصوص براى نماز. به نظافت جسم و لباس به ویژه موى سر توجّه داشت. قبل از غذا دست‏ها را مى ‏شست و با چیزى خشک نمى ‏کرد، بعد از غذا نیز آنها را مى‏ شست و با حوله‏اى خشک مى‏ کرد.
اگر غذایى از حد نیاز زیاد مى ‏آمد، آن را هرگز دور نمى‏ ریخت. در حضور دیگران به تنهایى چیزى نمى‏ خورد. بسیار بردبار و شکیبا بود. کارگرى را که به مبلغ معین اجیر مى‏ کرد، در پایان افزون بر مزدش به او عطا مى‏ کرد. با همگان با رافت و خوشرویى روبرو مى ‏شد. بسیار فروتن بود. به فقرا و بیچارگان بسیار مى‏ بخشید و آن را براى خود پس انداز مى‏ دانست.
 این همه که یاد شد، بى‏گمان خوشه ‏اى از خرمن شخصیت اخلاقى آن امام بزرگ است و نه تمام.


مهمانى و آداب آن


شبى حضرت رضا(ع) مهمانى داشتند که یک مرتبه چراغ تغییرى کرد- و احتیاج به اصلاح داشت- مهمان، دست خود را دراز کرد تا چراغ را درست کند.
حضرت رضا(ع) دست او را کنار زدند و خودشان به اصلاح چراغ پرداختند و فرمودند: «ما قومى هستیم که مهمانهایمان را به کارى وا نمى‏ داریم» احترام مهمان، بیش از این است که به خدمت صاحبخانه بپردازد.


حقوق کارگر


سلیمان جعفرى مى‏ گوید:... من با حضرت رضا(ع) وارد منزلشان شدیم، حضرت دیدند غلامانشان مشغول گلکارى هستند و کارگر سیاه چهره‏اى هم با آنها مشغول کار است.
حضرت فرمود، این کیست با شما؟ غلامان گفتند او را آورده ‏ایم به ما کمک کند و چیزى هم به او بدهیم.
حضرت فرمود، آیا مزد او را معین کرده ‏اید؟ گفتند نه، ما هر چه به او بدهیم راضى است.حضرت بسیار خشمگین شدند به طورى که مى‏ خواستند غلامان خود را با تازیانه ادب کنند، من پیش رفته گفتم، فدایتان شوم چرا ناراحت شدید؟!


حضرت فرمود: آخر من چندین بار آنها را از مانند این کار منع کرده‏ ام که به هیچ کس کارى ندهند مگر مزد و اجرت او را تعیین کنند.
- اى سلیمان- بدان اگر کارگرى براى تو کارى کرد بدون تعیین اجرت غالبا چنین است- اگر سه برابر اجرتش را هم به او بدهى باز گمان مى‏ کند. کم داده ‏اى و اگر مزد او را تعیین کردى، اگر همان مقدار هم بدهى ترا سپاسگزار است و اگر یک ذره اضافه کنى آنرا بحساب مى آورد و مى‏ فهمد که به او زیادى هم داده‏ اى.

 

امام رضا علیه السلام,ولادت امام رضا(ع),اخلاق و کردار امام رضا (ع)

  ادامه مطلب...




برچسب ها : المشیر  , ولایت المشیر  , عاشقان ولایت المشیر  , شهدای المشیر  , امام رضا  , قائم شهر  , مازندران  , بیت العباس المشیر  , بیت العباس  , عاشقان المش  ,


      

حرم الشریف در قله‌ی کوه «موریا» واقع شده است و با هدف حفاظت از صخره‌ی مقدس نیز درست روی قله که سنگ معراج قرار دارد،«قبة الصخره» (همان مسجدی که دارای گنبد طلایی است و به اشتباه سال‌هاست مسجدالاقصی نامیده می‌شود) ساخته شد.
 
کوه «موریا» از قله به پایین دارای شیب بسیار تندی بوده است، بنابراین برای از بین بردن آثار شیب، «قبه الصخره» را روی سکویی بنا کردند. از این رو ساختمان مسجدالاقصی را نیز برای آن‌که کف مسجد سطح صافی داشته باشد و اثر شیب تند کوه در آن نمودار باشد، آن را در دو طبقه ساختند.
 
طبقه‌ی زیرین مسجدالاقصی، مسجدی روی 88 ستون مربعی شکل ساخته شده است که راه ورودی آن از ایوان مسجدالاقصی و با یک راه پله شروع می‌شود. این مسجد زیرزمینی در قسمت جنوبی نیز به وسیله‌ی دروازه‌ای به بیرون وصل می‌شود.

رازهای جالب و خواندنی در مورد مسجدالاقصی +عکس

گفته می‌شود که این مسجد زیرزمینی نخستین بار پیش از اسلام به وسیله‌ی مسیحیان به عنوان کلیسا ساخته شده بود و آنان معتقد بودند که حضرت عیسی (ع) از این محل به آسمان صعود کرده است. همچنین گفته می‌شود در داخل راهرو، کنار دروازه‌ی این مسجد زیرزمینی به قرار اطلاع هنوز کتیبه‌هایی از دوران قبل از اسلام و نیز آثار تصرف صلیبیون بر دیوار آن دیده می‌شود.
 
روی مسجد زیرزمینی، ساختمان اصلی مسجدالاقصی احداث شده است.
 
ساختمان اولیه‌ی مسجدالاقصی که به دستور «ولیدبن عبدالملک» ساخته شده است، کوچک بود و به تدریج در قرن‌های بعد توسط سلاطین و حکام و سرداران اسلامی وسعت یافت و ساختمان‌های دیگری در اطراف آن احداث شد و با دادن تغییرات اساسی در معماری و نقشه و تزئینات آن و نوشتن خطوط عالی و کتیبه‌های زیبا و نصب ستون‌ها از بهترین سنگ‌های جهان، به صورت یکی از بهترین و مجلل ترین مساجد جهان درآمد.

این مسجد که روی ستون‌هایی از مرمرهای درخشان ساخته شده است،11 در ورودی دارد.
 
در قسمت جنوبی و وسط مسجد، یک گنبد بلند و بزرگ وجود دارد و در زیر آن، محراب باشکوه مسجد به نقش و نگار بسیار عالی تزئین شده و کتیبه‏‌ای‏ دارد که نشان می‌دهد صلاح‏‌الدین در سال 583 هجری این محراب را بنا کرده است و در همین جا منبری وجود دارد که از بهترین چوب‌ها که در آن با عاج و صدف‏ منبت‏‌کاری شده و نهایت درجه‌ی حیرت‏انگیزی را برمی‌انگیزد، ساخته شده است.
 
از کتیبه‏‌ای که در این منبر‏ موجود است، معلوم می‌شود که این منبر در سال 564 هجری ساخته شده و شیشه‏‌های پنجره‏‌های بالای محراب آن متعلق به قرن 16 میلادی است. این منبر در سال 1996 در یک آتش‌سوزی از بین رفت.

سطح درونی این گنبد عظیم از طلای ناب است که وزن طلاهای به کار رفته در سقف، از ده‌ها کیلوگرم متجاوز است. بر کناره‌ی سقف گنبد و اطراف سر ستون‌ها و حاشیه محراب،آیاتی از قرآن کریم با بهترین خط نسخ عربی و کوفی که گاهی از طلای ناب و برجسته هستند دیده می‌شوند.
 
در کنار یکی از ستون‌های گنبد بزرگ،سکویی سنگی به ابعاد 2×3 متر روی چهار ستون مخصوص به ارتفاع تقریبی سه متر قرار دارد که مؤذن، قاری قرآن و مکبر با یک پلکان مخصوص به آن‌جا می‌رود و مخصوصا روزهای جمعه برای ادای مراسم نماز جمعه،از روی آن سکو انجام وظیفه می‌کنند. کف مسجد که از سنگ و کاشی ساخته شده، با فرش‌های ایرانی مفروش است.

رسول اکرم (ص) در بیان ارتباط تنگاتنگ و جایگاه مسجدالاقصی از مسجدالحرام (مکه) و مسجدالنبی (مدینه) می‌فرمایند: «لاتشد الرحال الا الی ثلاث»، مساجد: المسجد الحرام و مسجدی هذا و المسجد الاقصی » (بار و بنه به قصد سفر و زیارت بسته نشود مگر به این سه مسجد: مسجدالحرام، مسجد من و مسجد الاقصی).
 
مسلمانان که به اهمیت و جایگاه رفیع مسجدالاقصی و بیت‌المقدس و همچنین ارتباط متین آن با باورهای اسلامی واقف شدند، درصدد ایجاد تحول به سوی اسلامیت آن برآمدند.
 
فتح بیت‌المقدس توسط مسلمانان در سال 638 میلادی،(15 هجری) روی داد. خلیفه‌ عمربن‌الخطاب با ورود مسالمت‌آمیز خود و از خلال امان‌نامه‌ای که به امان‌نامه عمری موسوم گشت،امنیت را برای مردم این شهر به ارمغان آورد. این سند بیانگر ارتباط سیاسی و حقانیت قانونی اسلام نسبت به قدس و فلسطین بود.
 
پس از آن‌که خلیفه‌ی مسلمانان کلیدهای شهر قدس را از «صفر نیوس» اسقف اعظم روم دریافت کرد به منطقه حرم شریف که در آن هنگام به ویرانه‌ای بدل شده بود، رفته و جایگاه صخره مبارکه را زیارت کرد و دستور پاکسازی کامل را داد. او همچنین دستور داد مسجدی در بخش جنوبی حرم شریف احداث شود. خلیفه در گام بعدی به نظم و ساماندهی امور شهر پرداخته و محضرهایی را دایر کردند و به پست و ارتباطات سامان بخشیدند و «یزید بن ابی سفیان» را به ولایت این شهر گمارد و «عباده بن‌الصامت» را در مسند قضاوت نشاند. ادامه مطلب...




برچسب ها : المشیر  , عاشقان ولایت  , ولایت المشیر  , رازهای جالب و خواندنی در مورد مسجدالاقصی  , عکس  , غزه  , مسجد الاقصی  ,

      

زمانیکه سه نفر از باقیمانده خوارج در مکه هم‌ قسم شدند تا نقشه شوم خویش را در ماه رمضان سال 40 هجری قمری عمل کنند، زمان زیادی نگذشت، دو نفر از آن‌ها که برای قتل معاویه و عمرو بن عاص رهسپار محل مأموریت خود شدند، در اجرای نقشه خود ناکام ماندند و تنها عبدالرحمن بن ملجم مرادی در شب نوزدهم ماه رمضان فرق مظلوم‌ترین فرد عالم را شکافت.

عبدالرحمن بن ملجم مرادی همراه با شبیب بن بجره اشجعی در سحرگاه شب نوزدهم ماه مبارک رمضان در مسجد کوفه کمین کرد و هنگامی که امیرالمؤمنین(ع) سر بر سجده نهاد، شمشیر زهرآگین خود را فرود آورد، در این هنگام حضرت علی(ع) در محراب مسجد افتاد و فرمود: «بسم الله و بالله و علی ملّة رسول الله فزت و ربّ الکعبه»، سوگند به خدای کعبه که رستگار شدم.

 

مکان ضربت خوردن امام علی (ع) در مسجد کوفه (+تصاویر)

امام(ع) در حالی که خون از سر و صورت شریفش جاری بود، فرمود: «هذا ما وعدنا الله و رسوله»، این همان وعده‌ای است که خداوند متعال و رسولش به من داده‌اند، در این زمان چون امام توان برگزاری نماز جماعت را نداشت، به امام حسن(ع) فرمود نماز را ادامه دهد و خود نشسته نماز را اقامه کرد.

مکان ضربت خوردن امام علی (ع) در مسجد کوفه (+تصاویر)

نقل شده است که جبرئیل در میان آسمان و زمین ندا داد و گفت:

«تهدّمت والله ارکان الهدی وانطمست أعلام التّقی وانفصمت العروه الوثقی قُتل ابن عمّ المصطفی قُتل الوصیّ المجتبی قُتل علیّ المرتضی قَتَله أشقی الْأشقیاء»، سوگند به خدا که ارکان هدایت در هم شکست و ستاره‌های دانش نبوت تاریک و نشانه‌های پرهیزکاری بر طرف شد و عروه الوثقی الهی گسیخته شد، زیرا پسر عموی رسول خدا(ص) شهید شد، سید الاوصیا و علی مرتضی به شهادت رسید، وی را سیاه بخت‌ترین اشقیاء به شهادت رسانید.


منبع:تکناز و farsnews.com






برچسب ها : المشیر  , عاشقان ولایت  , مکان ضربت خوردن امام علی (ع) در مسجد کوفه (  , تصاویر)  , حضرت علی  ,

      

 شیطان در زمان وسوسه آدم و حوا به چه شکلی بوده است؟ 


اخیراً شبهه‌ای در شبکه‌های اجتماعی مطرح می‌شود و آن مسئله فریب آدم و حوّا توسط ابلیس است.

مگر وقتی شیطان به آدم سجده نکرد، خدا او را از بهشت بیرون نکرد؟ پس چطور توانسته دوباره وارد بهشت بشود و آدم و حوا را فریب دهد تا میوه ممنوعه را بخورند؟!

پاسخ به شبهه

طبق آیه‌ 13 سوره مبارکه اعراف «قَالَ فَاهْبِطْ مِنْهَا فَمَا یَکُونُ لَکَ أَن تَتَکَبَّرَ فِیهَا فَاخْرُجْ إِنَّکَ مِنَ الصَّاغِرِینَ» خداوند متعال به شیطان فرمود: از این جایگاه فرود آى! تو نمی‌توانی در آن جایگاه تکبّر کنى، پس بیرون شو که قطعاً تو از خوار شدگانى. بنابراین شیطان بعد از جریان تکبر و سجده نکردن بر آدم گرفتار لعن ابدی شد و از درگاه خداوند رانده شد.

شیطان قبلا در بهشت نبود بلکه در درگاه الهی و در جمع مقربان درگاه خداوند بود

بهشت جایگاه م?منان و بندگان مطیع خداوند در آخرت است لذا اخراج شیطان از بهشت به معنای تنزل از مقام و مرتبه‌ای بود که در نزد خداوند داشت.


توضیحات علامه طباطبایی(ره)

مرحوم علامه در تفسیر آیه 13 سوره اعراف می‌فرماید: جمله «فَاخْرُجْ إِنَّکَ مِنَ الصَّاغِرِینَ» تاکیدی برای جمله «فَاهْبِطْ مِنْها» است چرا که «هبوط» همان خروج است اما با یک تفاوت! هبوط، خروج از مقام و نزول به درجه‌ای پایین‏تر است، و همین معنا خود دلیل بر این است که مقصود از هبوط فرود آمدن از مکان بلند نیست، بلکه مراد فرود آمدن از مقام و مرتبه بلند است.

به هر حال روشن است که شیطان بعد از این اخراج دیگر نمی‌توانست به بهشت راه یابد، پس چگونه توانست در جریان فریب آدم و حوا وارد بهشت شود؟

در پاسخ به این دسته از افراد باید گفت که اگرچه برخی تصور کرده‌اند که مراد از بهشت آدم و حوا همان بهشت موعود آخرتی است در صورتی که بهشتی که شیطان در آن حضرت آدم و حوا (علیهما السلام)‌ را وسوسه کرد باغی از باغ‌های دنیا بوده است و چه بسا در آن هنگام ممکن است اصلاً شیطان برای فریب آدم و حوا ظاهر نشده باشد و فقط در حد وسوسه باشد، همچنان که وقتی شیطان بسیاری از انسان‌ها را که وسوسه می‌کند آنها قادر به دیدن شیطان نیستند.

نصیحت‌کننده باید قیافه‌ای جذاب و مورد قبول داشته باشد، از این رو افرادی که بیان می‌کنند شیطان در قالب حیوانی خاص برای آدم و حوا ظاهر شده است به لحاظ عقلی قابل درک نیست!


شیطان هنگام وسوسه آدم و حوا به چه شکلی بوده است؟
روایاتی که بیان می‌کند شیطان هنگام وسوسه حضرت آدم و حوا در قالب پرنده و یا مار ظاهر می‌شود عمدتاً اعتبار ندارد اما آنچه که مهم است این است که شیطان انسان را وسوسه کرده است و اینکه نحوه وسوسه چگونه بوده است اهمیت چندانی ندارد لذا دلیلی بر مجسم شدن شیطان در قالب انسان یا حیوان و با هر چیز دیگر وجود ندارند.

بخشی از آیه 18 سوره مبارکه اعراف مبنی بر «قَالَ اخْرُجْ مِنْهَا مَذْ?ُومًا مَّدْحُورًا»

بهشتی که آدم و حوا در آن بودند بهشت برینی نبود که آیات قرآن آن را به بندگان شایسته وعده می‌دهد زیرا اخراج از آن بهشت معنا ندارد و هر که به آن بهشت برین راه یابد دیگر برای آن خروجی وجود نخواهد داشت از این رو از ارزش‌ آدم و حوا به واسطه خوردن میوه ممنوعه کاسته شد و از آن بهشت هبوط کردند، بنابراین مراد از بهشت، محل سکونت آنها ـ همان باغی از باغ‌های دنیا ـ بوده است.


ابلیس برای فریب آدم و حوا به شکل حیوان ظاهر نشد
نخستین مطلبی که می‌توان در اینجا به آن اشاره داشت این است که نصیحت‌کننده باید قیافه‌ای جذاب و مورد قبول داشته باشد، از این رو افرادی که بیان می‌کنند شیطان در قالب حیوانی خاص برای آدم و حوا ظاهر شده است به لحاظ عقلی قابل درک نیست!


جذابیت شیطان برای فریب دادن
طایفه جن همانند انسان‌ها مکلفند و از آن جایی که شیطان بسیار اهل عبادت بود، مقامات بالایی را کسب کرده بود و می‌توانست در میان فرشتگان رفت و آمد کند لذا ترکیب ساختاری شیطان به گونه‌ای بود که می‌توانست فرشتگان را ببیند و به سبب فرشتگان نیز قابل احترام بود.


منبع :تبیان و تکناز






برچسب ها : المشیر  , عاشقان ولایت  , شیطان در زمان وسوسه آدم و حوا به چه شکلی بوده است؟  , شیطان  , روستای المشیر  , ادم و حوا  , سجده نکردن شیطان  ,

      

بهترین شیوه تشکر در اسلام  چیست؟
یکی از ابعاد والای اخلاقی و اجتماعی ، تشکر و سپاسگزاری از کسی است که از جانب او لطف و نعمتی به ما رسیده است . در روایت آمده است که قدردانی و شکر از مخلوق ، به منزله شکر از خالق است .

راغب درکتاب مفردات می گوید: شکر همان تصور نعمت و اظهار آن است و نقطه مقابل آن کفر است که فراموشی نعمت و پوشاندن آن می باشد .1 ایشان شکر را به شکر قلب،‌ یعنی اندیشه درباره نعمت و شکر زبان یعنی ثنا گفتن بر نعمت دهنده و شکر سایر اعضا، یعنی قدردانی و پاسخ گویی در برابر نعمت تقسیم کرده است .2

البته باید اعتراف کرد که حق شکر الهی را کسی نمی تواند ادا کند همان گونه که امام سجاد(ع) در مناجات خود می گوید: چگونه می توانم حق شکر تو را به جا آورم در حالی که همین شکر من نیاز به شکری دارد و هر زمان که می گویم الحمدلله بر من لازم است که به خاطر همین توفیق شکر گزاری بگویم لک الحمد .3


بنده همان به که زتقصیر خویش


عذر به درگاه خدا آورد

ورنــه ســـزاوار خــداونــدیـــش


کس نتواند که بجا آورد

از دســت و زبــان کـــه بر آیدکز


عهده شکرش بدر آید



در بعضی از روایات آمده است که شکر هر نعمتی حتی اگر بزرگ باشد این است که حمد خدای را به جا آوریم .4

امام صادق(ع) از مسجد بیرون آمد دید مرکبش گم شده است . حضرت فرمود: اگر خدا آن را به من برگرداند حق شکرش را می گزارم چیزی نگذشت که آن را آوردند. ایشان فرمود: الحمد لله . شخصی عرض کرد: مگر نفرمودی حق شکر خدا را می گذارم ؟ فرمود: مگر نشنیدی گفتم الحمدلله .5 (یعنی با گفتن همین کلمه حق شکر بجا آورده می شود.)
شکر عملی در برابر افراد متفاوت است. امام علی (ع) می فرماید: شکر پروردگارتان است که او را ثنا گویی و شکر کسی که بالا دست توست به این است که در پیروی از او صادق باشی

مرتبه عالی شکر

البته شکر در مرتبه عالی، به کارگیری نعمت در جهت مشروع است از این رو امام صادق(ع) می فرماید: "شکر نعمت ها پرهیز از گناهان است " .6

امام علی (ع ) می فرماید: " شکر المومن یظهر فی عمله و شکر المنافق لا یتجاوز لسانه ؛ تشکر و قدردانی مؤمن ، در عمل او آشکار می شود ، ‌اما قدردانی منافق از زبانش تجاوز نمی کند و به مرحله عمل نمی رسد ."7
دعا

بهترین شیوه تشکر چیست؟

بهترین شیوه تشکر از الطاف و نعم الهی این است که با قلب خود اعتراف کند و بفهمد که این نعمت از جانب خدا به او داده شده است .

از امام صادق (ع) روایت شده است که : خداوند در پاسخ حضرت موسی (ع) که سؤال می کند :خدایا چگونه حق شکر تو را به جا آورم می گوید: "یا موسی شکرتنی حق شکری حین علمت ان ذلک منی ؛ ای موسی تو آنگاه که دانستی نعمتی که در دست توست از من به تو اعطا شده حق شکر مرا به جا آوردی ."8 و نیز امام صادق (ع) می فرماید: من انعم الله علیه بنعمة فعرفها بقلبه فقد ادی شکرها؛ هر کس که خداوند به او نعمتی عطا کرد و او با قلب خود فهمید که از جانب خداست شکر آن نعمت را بجا آورده است ." 9



شکر عملی ، مهمترین بعد شکر است

مهم ترین بخش شکر گزاری همان شکر عملی است. کسانی که اسراف می کنند و یا بخل می ورزند واز چشم و گوش و زبان خود در مسیر گناه استفاده می کنند همه آن ها نا سپاس اند. از این رو شکر گزار واقعی در میان انسان ها کم هستند. قرآن مجید می فرماید کمی از بندگان من شکر گزارند .10

شکر عملی در برابر افراد متفاوت است. امام علی (ع) می فرماید: شکر پروردگارتان است که او را ثنا گویی و شکر کسی که بالا دست توست به این است که در پیروی از او صادق باشی .

شکر هم ردیفت آن است که مراتب اخوت را به خوبی انجام دهی و شکر نسبت به زیر دستان به این است که از بخشش به آنها مضایقه نکنی. 11

نکته دیگر آن است که شکر باید از خالق و مخلوق باشد.تشکر از مردم در واقع تشکر از خدا است.

امام رضا(ع)می فر ماید:کسی که ازبخشنده از مخلوقین تشکر نکند شکر خدا را بجا نیاورده است .12



پی‌نوشت‌ها:

1.مفردات ، ماده شکر

2.همان

3.مفاتیح الجنان ،‌ مناجات شاکرین

4.اصول کافی ، ج 3 ، ص 151

5.همان ، ص 153

6.همان ، ص 150

7.میزان الحکمه ، ج 5 ، ص 146

8.بحارالانوار ، ج 13 ، ص 351

9.اصول کافی ، ج 2 ، ص 96

10. سبا ، آیه13

11. غرر الحکم ،ج4 ، ص 158

12. عیون اخبارالرضا ، ج2 ،ص24





برچسب ها : المشیر  , عاشقان ولایت  , عاشقان ولایت المشیر  , شیوه تشکر کردن  , مرسی  ,

      

بسم الله الرحمن الرحیم

 خدایا
این جمعه هم تمام شد
و باز هم خبر ظهور مهدی (ع) به گوشم نرسید
تنها یک چیز برایم روشن تر شد
اونم اینکه در بندگی ات کم کاری کرده ام
و گناهانی انجام داده ام
که لیاقت دیدن امامم را ازم گرفته
ولی خدایا بدان
گل تقدیم شماگل تقدیم شماگل تقدیم شمامن از الان خود را برای جمعه بعدی آماده میکنمگل تقدیم شماگل تقدیم شماگل تقدیم شما 



گل تقدیم شماگل تقدیم شماگل تقدیم شماگل تقدیم شمااللهم عجل لولیک الفرجگل تقدیم شماگل تقدیم شماگل تقدیم شماگل تقدیم شما






برچسب ها : المشیر  , هیئت عاشقان ولایت  , ولایت المشیر  , عاشقان المشیر  , امام زمان  , ولی عصر  , حضرت مهدی  ,

      

وضعیت شیعیان در آستانه تولد امام زمان(عج)

امام زمان


براى آشنایى بیشتر با اوضاع فرهنگى و سیاسى شیعیان در هنگام تولد امام زمان(عج) لازم است نگاهى هرچند کوتاه به وضعیت دوران حضرت امام حسن عسکرى(علیه السلام)داشته باشیم; دوران امامت آن حضرت همزمان بود با خلافت سه نفر از خلفاى عباسى، که به ترتیب عبارت اند از: المعتز بالله، المهتدى بالله و المعتمد بالله.


حاکمان عباسى از هر راه ممکن، آن حضرت را زیرنظر داشتند و کنترل مى کردند. آنان شنیده بودند که امام مهدى(عج) فرزند امام عسکرى(علیه السلام)است; از این رو، مى کوشیدند تا به آن حضرت دسترسى پیدا کنند و او را به قتل برسانند; به همین جهت، امام حسن عسکرى(علیه السلام)ولادت حضرت مهدى(عج) را مخفى کرده بود و غیر از نزدیکان آن حضرت، دیگران افتخار زیارت آن امام را پیدا نکردند.[ اربلى، کشف الغمّه، ج 2، ص 412; شیخ مفید، الارشاد، ج 11، ص 336 و ابن شهر آشوب، مناقب آل ابى طالب، ج 4، ص 422]

فشار و اختناق سیاسى چنان بالا مى گیرد که امام(علیه السلام) به ناچار باید هفته اى دوبار در روزهاى دوشنبه و پنج شنبه در دارالخلافه حضور پیدا مى کرد;[ شیخ طوسى، کتاب الغیبه، ص 215] معتزّ عباسى به اندازه اى از نفوذ امام حسن عسکرى(علیه السلام)نگران بود که به تحت نظر داشتن آن امام نیز بسنده نکرد و حضرت را با ابوهاشم جعفرى و گروهى از طالبیون زندانى کرد.[ طبرسى، اعلام الورى، ج 2، ص 140]

ستم عباسیان تنها به امام حسن عسکرى(علیه السلام) محدود نمى شد; آنان علیه شیعیان و دوستان آن حضرت نیز از هیچ ستمى دریغ نمى کردند و از هرگونه حرکت فرهنگى، سیاسى و غیره شیعیان جلوگیرى مى کردند.

جمعه پاتزدهم شعبان سال 255 هجری در شهر سامرا حضرت مهدی (عج) چشم به جهان گشود. حکیمه دختر امام محمد تقی (علیه السلام) نقل می کند که امام حسن عسکری (علیه السلام) مرا خواست و فرمود : عمه امشب نیمه شعبان است نزد ما افطار کن که خدواند در این شب فرخنده شخصی را متولد می سازد که حجت او در روی زمین می باشد

وضعیت سیاسى شیعیان

انواع فشارهاى سیاسى در این مقطع از زمان، در موارد زیر قابل پیگیرى است:

الف) زندانیان و فراریان شیعه; از جمله زندانیان، ابوهاشم جعفرى است. وى چنین مى گوید: در نامه اى از ناراحتى هاى زندان به امام حسن عسکرى(علیه السلام) شکایت کردم; امام در جواب به من نوشت: امروز در منزلِ خود نماز خواهى خواند.[ طبرسى، همان، ص 140; اربلى، همان، ص 412; کلینى، کافى، ج 1، ص 508، ح 10; مسعودى، اثبات الوصیه، ص 263 ـ 264; شیخ طوسى، الثاقب فى المناقب، ص 576، ح 10]

وى در جاى دیگرى اظهار کرده است: با امام حسن عسکرى(علیه السلام) در حبس مهتدى بن واثق بودیم; حضرت به من فرمود: این جنایتکار قصد کرده است که امشب با خواست خدا بازى کند (کنایه از این که اراده کرده است که ما را بکشد); ولى عمر او کفاف نمى دهد و به زودى صاحب فرزندى خواهم شد. فرداى آن شب ترک ها به او حمله کردند و او را به قتل رساندند و خدا ما را به سلامت نگاه داشت.[ راوندى، الخرائج و الجرائح، ج 1، ص 431، ح 9 و مسعودى، همان، ص 268] هم چنین او مى گوید: من با گروهى در زندان بودم که امام حسن عسکرى(علیه السلام) را به زندان آوردند، مأمور مراقب آن حضرت، صالح بن وصیف بود. یکى از هم زندانى ها، مردى جمحى بود که ادعا مى کرد، علوى است. امام(علیه السلام)روى به ما کرد و فرمود:

اگر نبود در میان شما کسى که از شما نیست، شما را آگاه مى کردم که چه زمان خداوند، اسباب نجات شما را فراهم خواهد کرد.

حضرت عبدالعظیم

امام با این کلام به آن مرد اشاره کرد و او از جمع ما بیرون رفت. امام فرمود:

این مرد از شما نیست; از او برحذر باشید. در بین لباس هاى خود نوشته اى دارد که همه ى گفته ها و اسرار شما را براى خلیفه مى رساند.

یکى از زندانیان به سراغ او رفت و لباس هایش را بازرسى کرد و آن نوشته را پیدا کرد; او نوشته بود، که این جمع قصد دارند، زندان را سوراخ کرده و فرار کنند.[ شیخ طوسى، همان، ص 577، ح 11; راوندى، همان، ج 2، ص 682، ح 1 و اربلى، همان، ج 2، ص 432]

نکته ى قابل توجه در این روایتِ تاریخى این است که، اختناق و فشار سیاسى به اندازه اى بود که شیعیان در زندان هم از دست ماموران اطلاعاتى خلیفه در امان نبودند و مذاکرات آنان در محیط زندان نیز به حکومت گزارش داده مى شد.

حضرت عبدالعظیم حسنى یکى از فراریان شیعه است. احمد بن محمد بن خالد برقى مى گوید: «عبدالعظیم حسنى، از دستِ حکومت فرار کرد و وارد رى شد و درمنزل یکى از شیعیان در سردابى ساکن شد. در همان سرداب خدا را عبادت مى کرد; روزها روزه بود و شب ها را به شب زنده دارى و تهجّد مى گذراند و مخفیانه از آنجا بیرون مى آمد و قبرى را که امروزه روبه روى قبر خود اوست زیارت مى کرد. تنها محل امن براى او، همان سرداب بود».[ نجاشى، رجال النجاشى، ج 2، ص 66 ، ش 651]

ستم عباسیان تنها به امام حسن عسکرى(علیه السلام) محدود نمى شد; آنان علیه شیعیان و دوستان آن حضرت نیز از هیچ ستمى دریغ نمى کردند و از هرگونه حرکت فرهنگى، سیاسى و غیره شیعیان جلوگیرى مى کردند ادامه مطلب...




برچسب ها : المشیر  , ولایت المشیر  , عاشقان ولایت المشیر  , امام زمان  , ولی عصر  , ولادت امام زمان  , نیمه شعبان  ,


      
<      1   2   3   4   5   >>   >





پیج رنک گوگل